XU.10731_266-267 |
Vorige | 139 van 180 | Volgende |
|
klein (250x250 max)
gemiddeld (500x500 max)
groot
Extra Large
groot ( > 500x500)
Hoge Resolutie
Allen (PDF)
|
Deze pagina
Allen
|
- Afbeelding
- Text
-
Text Search...
Inhoud laden ...
266
JEZUS EX DE VROUW.
het een sacrament is, dat niet kan herroepen Avorden;
uitgezonderd natuurlijk de oppermacht van den paus,
die boven de wet staat. De burgerlijke Avet volgt Mozes
„om de hardigheid mver harten." Maar als zedelijke uitspraak behoudt Jezus' woord zijne kracht.
De Farizeën zijn Aveggegaan, zonder dat zij iets op
Jezus' uitspraak durfden aanmerken. En nu komen de
discipelen met hunne geAvone vertromvelijkheid tot hem,
en zeggen: „Heer! als het zoo met het huwelijk staat,
is het zaak om liever niet te tromven." — Gij hoort,
dat het peil hunner zedelijke begrippen nog weinig boven
dat hunner landgenooten staat. Evenals nog onder de
Mahomedanen op Java, kwam de echtscheiding bij Joden
en Samaritanen veelvuldig voor; en was 't denkbeeld hun
niet geheel vreemd van de „vrije liefde" van onzen tijd,
die eigenlijk geen liefde is: Avant de Avare liefde, zegt
Paulus, „vergaat nimmermeer." (1 Kor. 13 : 8.)
Het antwoord van Jezus klinkt vreemd, reeds door
den aanhef: „Allen vatten dit Avoord niet, maar dien
't gegeven is." Het komt mij voor, dat met „dit Avoord"
naar den Hebreemvschen stijl eenvoudig „deze zaak"
Avordt bedoeld: Avant zijne Avoorden Avaren duidelijk geAveest, en die der discipelen ook. Maar de zaak zelve,
het hmvelijk en de onthouding daarvan, die begrepen
velen niet. En nu noemt Jezus de verschillende soorten
van gesnedenen of eunuchen. Ik kan niet gelooven, dat
hij die ongelukkigen in eigenlijken zin meent; en de
derde maal is dit ook onmogelijk. Deze verminking,
Avaardpor den man zijne Avaarde Avordt ontroofd, Avas den
Israëliet een gniAvel.
Jezus bedoelt dus eenvoudig wie ongehmvd blijven.
Sommigen, die uit den moederschoot aldus geboren zijn,
dat 't huwelijk hun geene behoefte is. Anderen, die dooide menschen zoo zijn gemaakt: hier zou men aan eunu-
JEZUS EX DE VROUW.
267
chen in den letterlijken zin kunnen denken; maar ook
eenvoudig aan hen, Avie door menschen en menschelijke
omstandigheden het huAvelijk Avordt belet. De laatsten
zijn zij, die zich zelven, in zinnebeeldigen zin, tot eunuchen maken „omhet Koningrijk der hemelen;" —dus om,
even als later Paulus, vrijer te zijn in de prediking van
het Evangelie. En als nu Jezus ten slotte zegt: „Wie't
vatten kan, vatte het!" is dit, evenals bij de Gelijkenis van den Zaaier „Die ooren heeft om te hooren, die
hoore!" een beAAÏjs, dat Jezus zijne Avoorden niet eigenlijk
wil hebben opgevat; dus zeker niet als eene algemeene
aanbeveling van het coelibaat.
Aan het slot van dit overzicht kan ik niet nalaten
de kieschheid van Jezus in zijn onderwijs op te merken,
vergeleken met dat van de profeten, wat wij niet altijd,
vooral naar eene letterlijke vertaling, onze vromven en
dochters kunnen voorlezen. Die kieschheid is vooral ook
in den omgang met vromven merkbaar. Wij zullen er
in zijn gesprek met de Samaritaansche een voorbeeld
van zien. Bij de atouav gaat zoo licht de aangename
omgang met den man, ja! de reinste geestelijke zielsverrukking in het zinnelijke over; en Jezus' fijn gevoel
wist dit oogenblik dadelijk te bemerken, en te stuiten.
Een ander voorbeeld vonden avïj reeds in de vromv uit de
schare, die in hare verrukking uitroept: „Zalig de schoot,
die u gedragen, de borsten, die u gezoogd hebben!"
waarop Jezus antwoordde: „Ja zalig zijn degenen, die het
Avoord Gods hooren en het beAvaren." — En hoe hij de
overgevoelige Maria Magdalena bedaarde, zagen wij. Die
kieschheid Averd zelfs door zijne vijanden erkend: Avant
noemden zij hem „een vraat en Avijnzuiper," omdat hij
zelfs bij tollenaars te gast ging, nooit lasterden zij zijnen
omgang met vromven.
En toen Jezus nu eindelijk, uit liefde voor 't verloren
Beschrijving voorwerp
| Titel | De vrouw in den Bijbel / door C.E. van Koetsveld |
| Documentsoort | Boekmateriaal |
| Uitgave | Amsterdam : Van Holkema en Warendorf |
| Datum | 1891 |
| Land van uitgave | nl |
| Omvang/vorm | [6], 340, [2] p |
| Auteurs | Cornelis Eliza van Koetsveld 1807-1893 (Auteur) |
| Nederlandse Basisclassificatie | 11.49 bijbel: overige |
| GOO trefwoorden | Bijbel;; Vrouwen |
| Acquisitie-/collectie-aanduiding | UBVU gedigitaliseerd |
| Gegevens digitalisering | Jaar: 2013;; Opdrachtgever: Amsterdam : Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit;; Uitvoering: Heiloo : Picturae;; Locatie origineel: NL, Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit, XU.10731.-;; Fysieke gegevens: tiff-bestand;; Gedigitaliseerd: juli 2013 |
| Toegangsgegevens (URL) | http://imagebase.ubvu.vu.nl/getobj.php?ppn=390809098 |
| PPN | 390809098 |
| EPN | 1057848727 |
| PPN origineel | 041501497 |
| Taal | ned |
| ggc060 | tekst |
| Evaluatie |
Beschrijving
| Titel | XU.10731_266-267 |
| UBVU-ID | 0202210015139 |
| Tekst | 266 JEZUS EX DE VROUW. het een sacrament is, dat niet kan herroepen Avorden; uitgezonderd natuurlijk de oppermacht van den paus, die boven de wet staat. De burgerlijke Avet volgt Mozes „om de hardigheid mver harten." Maar als zedelijke uitspraak behoudt Jezus' woord zijne kracht. De Farizeën zijn Aveggegaan, zonder dat zij iets op Jezus' uitspraak durfden aanmerken. En nu komen de discipelen met hunne geAvone vertromvelijkheid tot hem, en zeggen: „Heer! als het zoo met het huwelijk staat, is het zaak om liever niet te tromven." — Gij hoort, dat het peil hunner zedelijke begrippen nog weinig boven dat hunner landgenooten staat. Evenals nog onder de Mahomedanen op Java, kwam de echtscheiding bij Joden en Samaritanen veelvuldig voor; en was 't denkbeeld hun niet geheel vreemd van de „vrije liefde" van onzen tijd, die eigenlijk geen liefde is: Avant de Avare liefde, zegt Paulus, „vergaat nimmermeer." (1 Kor. 13 : 8.) Het antwoord van Jezus klinkt vreemd, reeds door den aanhef: „Allen vatten dit Avoord niet, maar dien 't gegeven is." Het komt mij voor, dat met „dit Avoord" naar den Hebreemvschen stijl eenvoudig „deze zaak" Avordt bedoeld: Avant zijne Avoorden Avaren duidelijk geAveest, en die der discipelen ook. Maar de zaak zelve, het hmvelijk en de onthouding daarvan, die begrepen velen niet. En nu noemt Jezus de verschillende soorten van gesnedenen of eunuchen. Ik kan niet gelooven, dat hij die ongelukkigen in eigenlijken zin meent; en de derde maal is dit ook onmogelijk. Deze verminking, Avaardpor den man zijne Avaarde Avordt ontroofd, Avas den Israëliet een gniAvel. Jezus bedoelt dus eenvoudig wie ongehmvd blijven. Sommigen, die uit den moederschoot aldus geboren zijn, dat 't huwelijk hun geene behoefte is. Anderen, die dooide menschen zoo zijn gemaakt: hier zou men aan eunu- JEZUS EX DE VROUW. 267 chen in den letterlijken zin kunnen denken; maar ook eenvoudig aan hen, Avie door menschen en menschelijke omstandigheden het huAvelijk Avordt belet. De laatsten zijn zij, die zich zelven, in zinnebeeldigen zin, tot eunuchen maken „omhet Koningrijk der hemelen;" —dus om, even als later Paulus, vrijer te zijn in de prediking van het Evangelie. En als nu Jezus ten slotte zegt: „Wie't vatten kan, vatte het!" is dit, evenals bij de Gelijkenis van den Zaaier „Die ooren heeft om te hooren, die hoore!" een beAAÏjs, dat Jezus zijne Avoorden niet eigenlijk wil hebben opgevat; dus zeker niet als eene algemeene aanbeveling van het coelibaat. Aan het slot van dit overzicht kan ik niet nalaten de kieschheid van Jezus in zijn onderwijs op te merken, vergeleken met dat van de profeten, wat wij niet altijd, vooral naar eene letterlijke vertaling, onze vromven en dochters kunnen voorlezen. Die kieschheid is vooral ook in den omgang met vromven merkbaar. Wij zullen er in zijn gesprek met de Samaritaansche een voorbeeld van zien. Bij de atouav gaat zoo licht de aangename omgang met den man, ja! de reinste geestelijke zielsverrukking in het zinnelijke over; en Jezus' fijn gevoel wist dit oogenblik dadelijk te bemerken, en te stuiten. Een ander voorbeeld vonden avïj reeds in de vromv uit de schare, die in hare verrukking uitroept: „Zalig de schoot, die u gedragen, de borsten, die u gezoogd hebben!" waarop Jezus antwoordde: „Ja zalig zijn degenen, die het Avoord Gods hooren en het beAvaren." — En hoe hij de overgevoelige Maria Magdalena bedaarde, zagen wij. Die kieschheid Averd zelfs door zijne vijanden erkend: Avant noemden zij hem „een vraat en Avijnzuiper," omdat hij zelfs bij tollenaars te gast ging, nooit lasterden zij zijnen omgang met vromven. En toen Jezus nu eindelijk, uit liefde voor 't verloren |
Tags
Toelichtingen
Geef een Toelichting voor XU.10731_266-267
