XU.08323_2-3 |
Vorige | 7 van 38 | Volgende |
|
klein (250x250 max)
gemiddeld (500x500 max)
groot
Extra Large
groot ( > 500x500)
Hoge Resolutie
Allen (PDF)
|
Deze pagina
Allen
|
- Afbeelding
- Text
-
Text Search...
Inhoud laden ...
UMHBUrai w& IssiËsS mijne hand. Kabouters en aardmannetjes, kwelgeesten en demonen, men vindt ze overal. Ze zwerven door akelige woestijnen, of in donkere mijngroeven; ze bewonen sombere spookhuizen; zuchten als uilen in den toren, of zweven als dwaallichtjes over de moerassen. Ze schijnen echter in onzen tijd ook al onder den invloed der algemeene weelde en beschaving te staan. Want spiritisten, die niet in een spookhuis, maar in eene elegante zaal, onder 't gedempte lamplicht, met alle devotie bij een zaten, hebben mij geklaagd, dat de manifestatiesdikwijls gestoord worden door ondeugende spot- geesten, die bij voorbeeld een' ouden heer zijn' bril van den neus nemen, dat een zeer onaangename gewaarwording is, zelfs in den donker, of, wat eleganter, eene dame op de wang tikken. En zoo heb ik, altijd theologant tot in eene spiritis- tische séance, begrepen, dat Paulus groot gelijk had, toen hij sprak van de geestelijke boosheden in de lucht. (Ef. VI : 12; II : 2.) 't Zou ook jammer wezen, wanneer die 50.000 mijlen tusschen de maan en ons geen levend schepsel bevatten, hooger dan de arenden en gieren. Er is zelfs een echt geschiedkundig berigt bij een' Rabbijnschen geleerde te vinden, dat ze meê op ol in Noachs ark gezeten hebben, en zóó in den zondvloed zijn gespaard gebleven. Gelukkig voor de demonen, — voor ons minder! Ik heb daarvoor nog een ander echt wetenschappelijk bewijs: want in onzen tijd mag men de dwaaste en on- gerijmdste dingen zeggen, stellingen, die kant noch wal raken, en in maatschappij of kerk al wat nog op de beenen staat op den kop zetten, mits men het wissen- schaftlichdoe. Wel nu! de nieuwste onderzoekingen hebben ons geleerd, dat alle ziekten en besmettingen voortkomen uit een soort van onzigtbare splijtzwammen, die men bakteriën noemt, en die zich, door altijd maar weer te splijten, te vermenigvuldigen en te groeijen , verbazend uitbreiden, zoodat zij ten laatste altijd meester van het terrein blijven. Gij gaapt, en duizenden vliegen er naar binnen. Gij slaapt, en ze kruipen uw' neus in. In de dunste haarbuisjes dringen ze door; in al uwe organen rigten zij hunne zwamfabriek op. Zij brengen alles mede, wat leelijk en akelig is. Wordt ge verkouden, 't zijn de bakteriën, die u de oogen doen overloo- pen. Komt er pest of cholera of gele koorts in 't land , billioenen en trillioenen bakteriën stuiven als gedienstige geesten vooruit. Ja! ik geloof zeker, dat ze te Meeren- berg in de hersenen spoken, en op de slagvelden van Bosnië en Herzegowina 't bloed doen bruisen. En het treurigste is, dat er geen middel tegen bestaat. De Kolorado-kever, zegt men, eten de paauwen nog op, of doen kleine parasieten kwijnen. Maar de bakteriën zijn zelfs te klein om gezien en dus bestreden te worden, 't Is akelig! En toch, neus en mond altijd digt te houden en zoo de lucht af te sluiten, gaat ook niet. Daar we nu altijd tusschen het natuurlijk en zedelijk kwaad een geheimzinnig verband vinden, ben ik op de gedachte gekomen, ol' ook de kwelgeesten, waarvan ik
Beschrijving voorwerp
Titel | Overburen : eene Kerstvertelling / door C.E. van Koetsveld |
Documentsoort | Boekmateriaal |
Uitgave | Schoonhoven : S.E. van Nooten & Zoon |
Datum | 1878 |
Land van uitgave | nl |
Omvang/vorm | 59 p., [1] bl. pl : ill |
Auteurs | Cornelis Eliza van Koetsveld 1807-1893 (Auteur) |
Annotatie | Met titellijst uitg. Van Nooten |
Nederlandse Basisclassificatie | 18.11 Nederlandse letterkunde |
Acquisitie-/collectie-aanduiding | UBVU gedigitaliseerd |
Gegevens digitalisering | Jaar: 2013;; Opdrachtgever: Amsterdam : Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit;; Uitvoering: Heiloo : Picturae;; Locatie origineel: NL, Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit, XU.08323.-;; Fysieke gegevens: tiff-bestand;; Gedigitaliseerd: juli 2013 |
Toegangsgegevens (URL) | http://imagebase.ubvu.vu.nl/getobj.php?ppn=390809071 |
PPN | 390809071 |
EPN | 1057848689 |
PPN origineel | 05338475X |
Taal | ned |
ggc060 | tekst |
Evaluatie |
Beschrijving
Titel | XU.08323_2-3 |
UBVU-ID | 0202210012007 |
Tekst | UMHBUrai w& IssiËsS mijne hand. Kabouters en aardmannetjes, kwelgeesten en demonen, men vindt ze overal. Ze zwerven door akelige woestijnen, of in donkere mijngroeven; ze bewonen sombere spookhuizen; zuchten als uilen in den toren, of zweven als dwaallichtjes over de moerassen. Ze schijnen echter in onzen tijd ook al onder den invloed der algemeene weelde en beschaving te staan. Want spiritisten, die niet in een spookhuis, maar in eene elegante zaal, onder 't gedempte lamplicht, met alle devotie bij een zaten, hebben mij geklaagd, dat de manifestatiesdikwijls gestoord worden door ondeugende spot- geesten, die bij voorbeeld een' ouden heer zijn' bril van den neus nemen, dat een zeer onaangename gewaarwording is, zelfs in den donker, of, wat eleganter, eene dame op de wang tikken. En zoo heb ik, altijd theologant tot in eene spiritis- tische séance, begrepen, dat Paulus groot gelijk had, toen hij sprak van de geestelijke boosheden in de lucht. (Ef. VI : 12; II : 2.) 't Zou ook jammer wezen, wanneer die 50.000 mijlen tusschen de maan en ons geen levend schepsel bevatten, hooger dan de arenden en gieren. Er is zelfs een echt geschiedkundig berigt bij een' Rabbijnschen geleerde te vinden, dat ze meê op ol in Noachs ark gezeten hebben, en zóó in den zondvloed zijn gespaard gebleven. Gelukkig voor de demonen, — voor ons minder! Ik heb daarvoor nog een ander echt wetenschappelijk bewijs: want in onzen tijd mag men de dwaaste en on- gerijmdste dingen zeggen, stellingen, die kant noch wal raken, en in maatschappij of kerk al wat nog op de beenen staat op den kop zetten, mits men het wissen- schaftlichdoe. Wel nu! de nieuwste onderzoekingen hebben ons geleerd, dat alle ziekten en besmettingen voortkomen uit een soort van onzigtbare splijtzwammen, die men bakteriën noemt, en die zich, door altijd maar weer te splijten, te vermenigvuldigen en te groeijen , verbazend uitbreiden, zoodat zij ten laatste altijd meester van het terrein blijven. Gij gaapt, en duizenden vliegen er naar binnen. Gij slaapt, en ze kruipen uw' neus in. In de dunste haarbuisjes dringen ze door; in al uwe organen rigten zij hunne zwamfabriek op. Zij brengen alles mede, wat leelijk en akelig is. Wordt ge verkouden, 't zijn de bakteriën, die u de oogen doen overloo- pen. Komt er pest of cholera of gele koorts in 't land , billioenen en trillioenen bakteriën stuiven als gedienstige geesten vooruit. Ja! ik geloof zeker, dat ze te Meeren- berg in de hersenen spoken, en op de slagvelden van Bosnië en Herzegowina 't bloed doen bruisen. En het treurigste is, dat er geen middel tegen bestaat. De Kolorado-kever, zegt men, eten de paauwen nog op, of doen kleine parasieten kwijnen. Maar de bakteriën zijn zelfs te klein om gezien en dus bestreden te worden, 't Is akelig! En toch, neus en mond altijd digt te houden en zoo de lucht af te sluiten, gaat ook niet. Daar we nu altijd tusschen het natuurlijk en zedelijk kwaad een geheimzinnig verband vinden, ben ik op de gedachte gekomen, ol' ook de kwelgeesten, waarvan ik |
Tags
Toelichtingen
Geef een Toelichting voor XU.08323_2-3