XU.10743_38-39 |
Vorige | 31 van 125 | Volgende |
|
klein (250x250 max)
gemiddeld (500x500 max)
groot
Extra Large
groot ( > 500x500)
Hoge Resolutie
Allen (PDF)
|
Deze pagina
Allen
|
- Afbeelding
- Text
-
Text Search...
Inhoud laden ...
,
38
had: hij ging naar een ander land, Avaar koren was.
Elimelech had bij zijne atouav Naomi tAvee zonen; die
gingen mede en trouwden in het land der Moabieten,
nadat hun vader kort.na zijne aankomst gestorven was.
Toch leefde Naomi met hare zonen gelukkig, in de hoop
van naar hun eigen akkers terug te keeren, als de hongersnood in Kanaan voorbij was.
Maar een tweede en derde ramp volgde. Naomi's zonen
stierven ook, en er bleven drie weduAven achter. Van
man en kinderen beroofd, verlangde Naomi naar Betle-
hem, waar nu Aveer een rijke oogst te veld stond, terug
te keeren. Wel hielden hare schoondochters veel van de oude
vrouw, maar het was beter, dat dezen tot haar eigen
geslacht wederkeerden, dan dat zij met haar armoede
leden. Zij zelve zou haar eind wel halen. Zij verlangde
niets anders meer, dan om te sterven bij haar vaders en
moeders graf.
De eene liet zich overhalen, omhelsde hare schoonmoeder nog eens en ging weenende weg; maar de andere
liet zich niet Avegzenden, en deze was Rut. En van haar
is nu dat schoone woord: „Waar gij henen gaat, zal ik
ook henen gaan; uw volk is mijn volk en uw God mijn
God."
Rut had in dit vrome huisgezin een vreedzamer volk
en een beter God leeren kennen, dan die der Moabieten.
Want Boaz prijst haar later, omdat zij „onder de vleugelen van Israëls God haar toevlucht was komen nemen."
Zij kon bij geen heidensche moeder meer terugkeeren,
voor geen afgod knielen, en ook de vrome oude niet
van gebrek laten omkomen.
Men kwam te Betlehem, toen juist de oogst begon, en
"_■
■___^^^
RUT.
39
Rut ging koren lezen op het veld. Het was geene kleinigheid voor eene burgerdochter, die het zoo veel beter
gewend was! Van den morgen tot den avond in de gloeiende zon gebukt achter de maaiers te gaan, om enkele
halmen, die hun ontvallen waren of overgeslagen, op te
rapen. En dan 's avonds, als zij stikte van den dorst,
haar schoofjes uit te slaan met een stok, om de gerst of
tarwe te huis te brengen. Anderen sloegen wel eens over
of kwamen later, maar Rut nooit. Ieder kende op dat
veld de ijverige Moabietische arenleesster. Zoo leerde ook
de landeigenaar Boaz haar kennen; en toen deze ten
laatste haar trouwde, had Naomi weer een onbezorgden
•en vroolijken ouderdom.
Hoe vele kinderen doen voor hun eigen ouders niet,
wat Rut deed voor hare schoonmoeder, en noemen zich
dan nog Christenen. Kinderen, die dit leest! vergeet toch
het vijfde Gebod niet. Daar ligt zegen in.
Beschrijving voorwerp
| Titel | De kinderen in den Bijbel : voor onze kinderen geschetst / door C. E. van Koetsveld |
| Documentsoort | Boekmateriaal |
| Editie | 2e, geïllustreerde druk |
| Uitgave | Amsterdam : Van Holkema & Warendorf / (Nijmegen : H.C.A. Thieme) |
| Datum | [1889] |
| Land van uitgave | nl |
| Omvang/vorm | X, 211 p., [8] bl. pl : zw. grav |
| Auteurs | Cornelis Eliza van Koetsveld 1807-1893 (Auteur) |
| (Co)auteurs | Louis Auguste Gustave Doré 1832-1883 (Illustrator) |
| Annotatie | Met een voorwoord Aan H.K.H. Prinses Wilhelmina der Nederlanden van de auteur;; Grav. gesigneerd G. Doré;; 1e dr.: 1889 |
| Nederlandse Basisclassificatie | 11.49 bijbel: overige |
| Vormtrefwoorden | Kinderboeken (vorm) |
| GOO trefwoorden | Bijbel;; Kinderen |
| Acquisitie-/collectie-aanduiding | UBVU gedigitaliseerd |
| Gegevens digitalisering | Jaar: 2013;; Opdrachtgever: Amsterdam : Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit;; Uitvoering: Heiloo : Picturae;; Locatie origineel: NL, Universiteitsbibliotheek Vrije Universiteit, XU.10743.-;; Fysieke gegevens: tiff-bestand;; Gedigitaliseerd: juli 2013 |
| Toegangsgegevens (URL) | http://imagebase.ubvu.vu.nl/getobj.php?ppn=390808857 |
| PPN | 390808857 |
| EPN | 1057848344 |
| PPN origineel | 782764827 |
| Taal | ned |
| ggc060 | tekst |
| Evaluatie |
Beschrijving
| Titel | XU.10743_38-39 |
| UBVU-ID | 0202210016031 |
| Tekst | , 38 had: hij ging naar een ander land, Avaar koren was. Elimelech had bij zijne atouav Naomi tAvee zonen; die gingen mede en trouwden in het land der Moabieten, nadat hun vader kort.na zijne aankomst gestorven was. Toch leefde Naomi met hare zonen gelukkig, in de hoop van naar hun eigen akkers terug te keeren, als de hongersnood in Kanaan voorbij was. Maar een tweede en derde ramp volgde. Naomi's zonen stierven ook, en er bleven drie weduAven achter. Van man en kinderen beroofd, verlangde Naomi naar Betle- hem, waar nu Aveer een rijke oogst te veld stond, terug te keeren. Wel hielden hare schoondochters veel van de oude vrouw, maar het was beter, dat dezen tot haar eigen geslacht wederkeerden, dan dat zij met haar armoede leden. Zij zelve zou haar eind wel halen. Zij verlangde niets anders meer, dan om te sterven bij haar vaders en moeders graf. De eene liet zich overhalen, omhelsde hare schoonmoeder nog eens en ging weenende weg; maar de andere liet zich niet Avegzenden, en deze was Rut. En van haar is nu dat schoone woord: „Waar gij henen gaat, zal ik ook henen gaan; uw volk is mijn volk en uw God mijn God." Rut had in dit vrome huisgezin een vreedzamer volk en een beter God leeren kennen, dan die der Moabieten. Want Boaz prijst haar later, omdat zij „onder de vleugelen van Israëls God haar toevlucht was komen nemen." Zij kon bij geen heidensche moeder meer terugkeeren, voor geen afgod knielen, en ook de vrome oude niet van gebrek laten omkomen. Men kwam te Betlehem, toen juist de oogst begon, en "_■ ■___^^^ RUT. 39 Rut ging koren lezen op het veld. Het was geene kleinigheid voor eene burgerdochter, die het zoo veel beter gewend was! Van den morgen tot den avond in de gloeiende zon gebukt achter de maaiers te gaan, om enkele halmen, die hun ontvallen waren of overgeslagen, op te rapen. En dan 's avonds, als zij stikte van den dorst, haar schoofjes uit te slaan met een stok, om de gerst of tarwe te huis te brengen. Anderen sloegen wel eens over of kwamen later, maar Rut nooit. Ieder kende op dat veld de ijverige Moabietische arenleesster. Zoo leerde ook de landeigenaar Boaz haar kennen; en toen deze ten laatste haar trouwde, had Naomi weer een onbezorgden •en vroolijken ouderdom. Hoe vele kinderen doen voor hun eigen ouders niet, wat Rut deed voor hare schoonmoeder, en noemen zich dan nog Christenen. Kinderen, die dit leest! vergeet toch het vijfde Gebod niet. Daar ligt zegen in. |
Tags
Toelichtingen
Geef een Toelichting voor XU.10743_38-39
